کتاب تائو ت چینگ

تائو تِ چینگ (Tao Te Ching) یا دائو دِ جینگ (Dao De Jing) اثری فلسفی-ادبیِ ساده و در عین حال پیچیده است. لائو تزو لقب نویسنده کتاب است که حدود ۲۶۰۰ سال پیش در چین باستان زندگی می ‌کرد. او را پایه ‌گذار مکتب تائوئیسم (دائوئیسم) و هم‌‌ دوره کنفوسیوس فیلسوف بزرگ چینی می ‌دانند. آیین تائو و کتاب تائو ت چینگ، منشأ پیدایش سبک ‌های مختلف زندگی، هنر و حتّی ورزش‌ های رزمی است؛ از جمله فنگ ‌شویی، تای ‌چی و کنگ ‌فو.

تائو در لغت به معنای «راه، روند و مسیر» است؛ آن را می ‌توان همسانی و هماهنگی با طبیعت و روند آن دانست. با این حال، تائو یک جنبش بی ‌آغاز و پایان است که نمی‌ توان آن را به طور کامل درک کرد. در ابتدای کتاب اشاره می شود که وقتی سعی در تعریف و نامیدن تائو داری، از آن دور می ‌شوی، امّا می‌ توانی آن را زندگی کنی و از آن بهره ‌‌مند شوی. این اثر کوتاه، به ‌اندازه عمر هستی وسعت دارد؛ نامفهوم، ولی عمیق و پُر معنا است.

کتاب تائو ت چینگ در ۸۱ متن کوتاه و در دو بخش، نوشته ‌شده است: بخش اول به عالم مافوق و بخش دوم به سلسله ‌مراتب وجود می ‌پردازد. از آن جا که کتاب از جلوه ‌های تائو در طبیعت، هستی و شیوه زندگی «فرزانه» سخن می‌گوید، آن را کتاب فرزانگی نیز می ‌نامند. منظور از فرزانه، «راه‌جو» و کسی است که به دنبال سعادت است.

نسخه‌ های بسیاری از کتاب تائو تِ چینگ در زبان‌ های مختلف ترجمه شده، با این حال متن اصلی و چینی آن، متفاوت از نمونه ‌های ترجمه شده به زبان ‌های دیگر است. چرا که نکات ظریف و مثال ‌های دقیقی که در متن اصلی آمده، قابل ترجمه به زبان‌ های دیگر نیست.

کتاب تائو ت چینگ؛ کتاب فرزانگی با ترجمه مریم قنبری عدیوی، از متن انگلیسی کتاب Tao Te Ching ترجمه استیون میچل (Stephen Mitchell)، به فارسی روان برگردانده شده و توسط انتشارات نیوشَه به چاپ رسیده است. خواندن آن به راه جویان گرامی پیشنهاد می شود.